Herstel

Gelukkig zijn we allemaal mensen en reageren we menselijk. Daar hoort ook bij dat jij niet altijd reageert zoals je zou willen op de triggers waar je mee te maken krijgt. Dat moment waarop het niet meer lukt om te reageren vanuit je rol als ondersteunende ouder. Wanneer dat gebeurt dan is het goed om het contact weer te herstellen. Wacht hiermee totdat je zelf rustig bent. Jij weet zelf het beste wat je daarvoor nodig hebt. Is dat een blokje om dan zeg je dat en laat je duidelijk weten dat je over 5 min weer terug bent.

Zoek, wanneer jij weer rustig bent de verbinding weer op en neem verantwoordelijkheid voor jouw gedrag. Dat doe je met een heldere ik boodschap. Je kunt heel goed zeggen; ik werd boos omdat ik een vervelende dag op werk heb gehad en daarom schreeuwde ik zo tegen jou. Dat was niet nodig en dat spijt mij. Als je een excuus maakt, dan doe je dat over het stuk waar jij verantwoordelijkheid voor hebt. Je zegt dus niet; … maar jij had ook wel een hele grote mond. Herinner je bij het maken van een excuus het volgende;

“Everything before the but is bullshit”

Vraag vervolgens hoe het met je kind gaat en vraag hoe hij of zij zich nu voelt en wat het van jou nodig heeft. Het kan zijn dat je kind nog even tijd nodig heeft. Ook dat is ok. Drink samen een kopje thee of ga naast je kind zitten terwijl het tv kijkt of doe samen een spelletje. Eventueel kun je zijn / of haar gedrag bespreken door in te gaan op de emotie die daaronder zit. Je bespreekt dus niet het gedrag maar de emotie. Zorg ervoor dat je aanwezig bent en blijft en dat er ruimte is voor de emotie van je kind. Erbij kunnen blijven is vaak al heel helend. Bedenk je dat je het niet met je kind eens hoeft te zijn om er voor je kind te kunnen zijn.